آشنایی با مشخصات گل ستاره ای : راهنمای نگهداری و خشک کردن

مشخصات گل ستاره ای

• نام فارسی : گل ستاره ای یا اشرفی
• نام انگلیسی : Cosmos
• نام علمی : Cosmos sp
• خانواده : آفتابگردان ها ( Asteraceae )
• گیاهی یک یا چندساله
• بومی : مکزیک و آمریکای مرکزی

گل ستاره ای ( شاه اشرفی ) با نام علمی “ Cosmos ” بومی کشور مکزیک و آمریکای مرکزی می باشد. گل ستاره ای یک ساله است و انواع چند ساله آن هم وجود دارند و ارتفاعی بین ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر دارد. گل‌های این گیاه به رنگ‌های مختلف زرد، نارنجی و قرمز است که رنگین کمانی از رنگ‌ها را به نمایش می‌گذارد. گل ستاره از بهار تا آغاز فصل سرما قادر به گلدهی هستند.

یک نوع گل ستاره ای وجود دارد که دورگه است و از انواع دیگر گل ستاره ای زودتر گل می دهد و گلدهی آن تا موقع یخبندان ادامه دارد. ارتفاع گل ستاره بسته به نوع آن بین ۳۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می رسد. بذرهای این گیاه هر ساله در پای گیاه ریخته می شود و خود به خود سبز می کند. بنابراین با یک بار کاشت این گیاه می توان چندین سال متمادی از این گیاه را در همان مکان داشت.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل فراموشم مکن : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

گل ستاره ای ( شاه اشرفی )

گل ستاره‌ای گیاهی مقاوم در برابر حرارت و بلایا است و به همین دلیل قادر است در دوران خشکسالی رشد کند و در شرایط سختِ باغ‌های شهری و کشتزارهای وحشی سالم بماند. با داشتن منطقه‌ای آفتاب‌گیر در هر باغ، این گیاهانِ انطباق پذیر قادر هستند که به صورت گلدانی یا زمینی کاشته شوند. ( برای خرید انواع گلدان کلیک نمایید )

دسته بندی های تاج گل موجود: 

• تاج گل افتتاحیه 

• تاج گل نمایشگاهی 

• تاج گل اروپایی 

• تاج گل بهشت زهرا

انواع گونه‌های گل ستاره ای

به صورت کلی بیش از ۲۰ نوع از گل ستاره‌ای در طبیعت وجود دارد که گونه‌های آن‌ها بیشتر به شکل سالانه و چندساله هستند. دو نوع سالانه گیاه ستاره ای که در کشور ایالات متحده آمریکا رشد می‌کنند، گل مینای مکزیکی و گل ستاره ای زرد نام دارند. اگر بخواهیم گل ستاره ای زرد را با گل مینای مکزیکی مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد که گل ستاره ای زرد تا حدودی کوچکتر از گل مینای مکزیکی است.

انواع گونه‌های گل مرواریدی در کاشت، باغ و در دسته گل هایی که مشتریان سفارش می‌دهند، به مقدار فراوانی مشاهده می‌شود. شما انواع گونه‌های گل ستاره ای را در دشت‌های آزاد به همراه گل‌های وحشی در قالب دسته‌های بزرگی می‌بینید.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل بابونه : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

به طور کلی گونه‌های مختلف گل ستاره ای از رشد سریع و بذرافشانی با تعداد بسیار بالایی برخوردار هستند. در برخی از مناطق این گونه‌ها به علف‌های هرز تبدیل می‌شوند. در صورتی که اقدام به بریدن شاخ و برگ‌های اضافی گیاه کنید باز هم می‌توانید گونه گیاه را تشخیص دهید. البته این توانایی بستگی به شناخت و مطالعات شما در حوزه گیاهان خانواده آفتابگردان دارد.

در ادامه به صورت مختصر به معرفی انواع گل های خاص و مهم‌ترین گونه‌های گل ستاره ای می‌پردازیم :

1. گونه sensation که به راحتی می‌توانید در گل‌فروشی‌های سراسر کشور به آن دسترسی داشته باشید.
2. گونه sonata که بسیار کوتاه قد است و در بهترین شرایط ممکن می‌تواند تا 5/1 متر طول برسد.
3. گونه‌ای ملقب به صد درایی که گلبرگ‌های اطراف آن شبیه به گل شیپوری هستند.
4. گونه‌ای به نام Psyche که به صورت خیلی غیرمعمولی گل‌های آن حالت نیمه دوبل دارند و گلبرگ‌های آن‌ها از نظر شکل و اندازه نامنظم هستند.
5. گونه Bon-Bon که دارای شباهت ظاهری بسیار زیادی با منگوله است.

گل خشک ستاره ای

گل خشک ستاره ای به دلیل زیبایی که دارد از آن در صنایع رزین و گل آرایی استفاده می شود و همین امر موجب شده که طرفداران زیادی در جهان داشته باشد. قیمت مناسب گل خشک ستاره ای باعث شده که خرید و فروش گل خشک ستاره ای صادراتی ( خرید گل خشک ستاره ای ) سود فراوانی را نصیب صادرکنندگان و عمده فروشان گل خشک ستاره ای و تجار فعال در این حوزه کند.

برای آشنایی بیشتر با روش های خشک کردن انواع گل ها، مقاله خشک کردن انواع گل طبیعی را مطالعه نمایید. 

پیشنهاد می کنیم در صورت نیاز به صفحات سبد گل زیر هم سر بزنید: 

• سبد گل ترحیم 

• سبد گل تولد

شرایط مورد نیاز برای مراقبت و نگهداری از گل ستاره ای

گل ستاره ای به باور بسیاری از پرورش‌دهندگان حرفه‌ای از تحمل گرمایی نسبتا بالایی برخوردار است. بسیاری از علاقه‌مندان به نگهداری و پرورش گیاهان این گیاه را به صورت یکساله می‌کارند. البته لازم به ذکر است که گونه‌های چند ساله این گیاه نیز به مقدار فراوانی کاشته می‌شوند. گل خشک ستاره ای

این گیاهان در شهرها و مناطقی با زمستان‌های با آب و هوای نسبتا ملایم نیز می‌توانند برای سال بعد رشد کنند. البته این موضوع در شرایطی است که گل‌ها بتوانند بر روی بوته باقی بمانند و غلاف بذر با موفقیت تشکیل شود. این بذرها بر روی زمین می‌ریزند و برای سال بعدی سبز خواهند شد. برای نگهداری از گل ستاره ای نیازی به کاشت بذر نداریم. همچنین می‌توانید گیاه را پس از تشکیل بذر، آن‌ها را برای کاشت در سال بعد، در یک محیط کاملا خشک نگهداری کنید.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل نیلوفر آبی ( لوتوس ) : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

• آبیاری استاندارد گل ستاره ای

آبیاری گل ستاره ای به باور کارشناسان باید به صورت منظم انجام شود. خشکی یا غرقابی بودن بیش از حد خاک محل نگهداری این گیاه می‌تواند باعث گلدهی ناکافی و یا علفی شدن آن شود. بهتر است هنگامی که از خشک بودن کامل خاک، اطمینان حاصل کردید آن را آبیاری کنید. به طور کلی اگر آبیاری گیاه بیش از حد انجام شود باعث زرد شدن و همچنین ریختن برگ‌ها می‌شود. گل مروارید به صورت طبیعی می‌تواند خشکی را تا حد زیادی تحمل کند.

• نور تابیده شده به گیاه

گل ستاره ای به صورت طبیعی به محلی با نور مناسب و همچنین تابش نور مستقیم خورشید نیاز دارد. برای اینکه بتوانید گلدهی گیاه را به صورت روزانه داشته باشید باید در طول روز بین ۵ تا ۷ ساعت نور کافی برای گل ستاره ای فراهم کنید. قرار دادن این گیاه در مکان‌هایی که سایه دارد می‌تواند باعث نازک شدن، علفی شدن، زرد شدن ظاهر برگ‌ها و همچنین در نهایت عدم گلدهی گل ستاره ای را به همراه داشته باشد. گل مروارید تحمل نیم سایه و سایه جزئی را نیز دارد.

• دمای بهنیه برای مراقبت از گیاه

بذر گل ستاره ای در بازه دمایی ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد از جوانه‌زنی مطلوبی برخوردار است. برای رشد این گیاه به صورت کلی دمایی بین ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد را توصیه می‌کنند. برخی از گزارش‌ها در رابطه با رشد این گیاه نشان می‌دهند که گل ستاره ای می‌تواند حتی در دمای منفی ۱۰درجه و یا در مواردی دمای ۳۵ درجه سانتی‌گراد را نیز تحمل کند.

به همین دلیل بسیاری از افراد به دلیل خاصیت سازگاری بالا با محیط اطراف، گل ستاره ای را برای مراقبت و نگهداری انتخاب می‌کنند. در طول فصل زمستان و یا قبل از اینکه سرما به صورت جدی آغاز شود می‌توانید گلدان‌های خودتان را به محیطی مصون از هرگونه سرما یا نور به مکانی با دمای مناسب انتقال دهید. با انجام چنین کاری می‌توانید تقریبا در تمام طول سال از مراقبت گیاه ستاره ای نهایت لذت را ببرید.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل همیشه بهار : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

• خاک محل نگهداری

برای کاشت بذر گیاه ستاره ای به شما توصیه می‌کنیم که تا حد امکان از خاک‌های آماده به همراه بسته‌بندی معتبر استفاده کنید. برای رشد این گیاه می‌توانید از ترکیبی از خاک باغچه به همراه کود پوسیده حیوانی و یا کمپوست استفاده کنید. به صورت کلی گل ستاره ای در خاک‌هایی با میزان اسیدیته بین ۶ تا ۵/۸ از رشد خوبی برخوردار است.

همین موضوع به تنهایی نشان می‌دهد که خاک‌های قلیایی، خاک‌هایی مناسب برای رشد این گیاه به شمار می‌روند. خاک‌های قلیایی غالبا در کشورهای آمریکای مرکزی به مقدار فراوانی یافت می‌شوند. آن دسته از خاک‌هایی که بیش از حد غنی باشند و یا اینکه کوددهی زیاد بر روی آن‌ها انجام شده باشد می‌توانند سبب نابودی رشد طولی گیاه و همچنین از بین رفتن زیبایی آن شود.

• نحوه هرس کردن گل ستاره ای

بهتر است در طول مراحل ابتدایی رشد گل ستاره ای ساقه اصلی آن را سرزنی کنید. یکی از مهم‌ترین دلایل توصیه به انجام چنین کاری این است تا ساقه‌های جانبی بتوانند به راحتی شروع به رشد کنند تا گیاه حالتی پرپشت داشته باشد. خود همین موضوع سبب می‌شود تا تعداد ساقه‌های گل‌ دهنده نیز تا حد امکان بیشتر شود.

به شما پیشنهاد می‌کنیم تا شاخه‌های گل دهنده را پس از خشک شدن به طور کامل قطع کنید. برای اینکه بتوانید گلدهی بهتر و با کیفیت بالاتری از گل مرواریدی شاهد باشید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که حتما گل‌هایی که پژمرده و خشک شده‌اند را از گیاه حذف کنید.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل زنبوری : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

نکته‌ای در راستای افزایش طول مدت زمان گلدهی

برای اینکه بتوانید مدت زمان گلدهی گل ستاره ای را افزایش دهید می‌توانید به شکل منظمی گل‌ها را از گیاه جدا کنید. همچنین در میانه فصل می‌توانید با استفاده از کوتاه کردن ساقه‌هایی که بیش از حد استاندارد بلند شده‌اند، رشد ساقه‌های جانبی را تا حد زیادی تحریک کنید. این ساقه‌ها توانایی تولید گل در ابعاد زیادی دارند.

بیماری‌ها و آفات گیاه

یکی از شایع‌ترین آفات گل ستاره ای شته است که به ویژه به نواحی جوان‌تر و غنچه‌ها حمله‌ور می‌شود. در چنین شرایطی بهتر است تا حتما از سموم آفت‌کش استفاده کنید. از دیگر بیماری‌هایی که ممکن است به سراغ گیاه شما بیاید می‌توان به سفیدک پودری، کپک خاکستری و شانکر ساقه اشاره کرد. گل خشک ستاره ای

تمامی این بیماری‌ها جزو بیماری‌های قارچی به حساب می‌آیند. به طور کلی کاشت این گیاه در مکان‌هایی با نور کم و همچنین خیس شدن پی در پی برگ‌ها در طول زمان آبیاری احتمال شیوع چنین بیماری‌هایی را افزایش خواهد داد.

بیشتر بخوانید : آفات گیاهان آپارتمانی و از بین بردن آن ها با ساده ترین و بهترین روش ها

نحوه کاشت گل ستاره ای

اواخر زمستان و اوایل بهار بهترین زمان برای کاشت گل ستاره ای می باشد. برای کاشت گل ستاره ای می توان به دو روش زیر عمل کرد :

• کاشت مستقیم بذر
• کشت نشایی

الف ) کاشت مستقیم بذر

گل ستاره ای به آسانی با استفاده از کاشت مستقیم بذرها قابلیت تکثیر دارد. بهتر است تا گیاه را در یک محیط محافظت شده قرار دهید و ۴ الی ۶ هفته قبل از شروع آخرین یخبندان بهاره، بذرها را کم کم بکارید. اگر هم تمایل دارید تا در فضای آزاد بذرها را بکارید معمولا از نیمه‌های فصل بهار که خاک هم به خوبی گرم شده است می‌توانید این کار را انجام دهید.

بهتر است که عمق کاشت بذرها از نیم سانتی‌متر کمتر و در حدود ۳ میلی‌متر باشد. بذرها را می‌توانید در محیط‌های سبک مانند خاک‌برگ یا مخلوط کوکوپیت به همراه پرلایت بکارید. دمای مناسب برای کاشت بذرها در این روش ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است و به طور کلی در حدود یک هفته تا بیست و یک روز طول می‌کشد تا بذرها بتوانند به جوانه‌زنی برسند.

در این فاصله زمانی بهتر است که با استفاده از افشانه کردن و غبارپاشی به بذرها آب بدهید تا در اثر فشار جریان آب امکان جابه‌جایی نداشته باشند. در شرایطی که بذرها کم کم شروع به سبز شدن کردند بهتر است به دلیل حساسیت گیاهان جوان به بیماری‌های قارچی غبارپاشی آب را انجام ندهید. در حدود ۵۰ الی ۶۰ روز طول می‌کشد تا پس از جوانه‌زنی، این گیاهان بتوانند به گلدهی مطلوب برسند.

بیشتر بخوانید : آشنایی با مشخصات گل دکمه ای : راهنمای نگهداری و خشک کردن آن

ب ) روش نشایی

به شما توصیه می‌کنیم تا حتما دمای محیط محل قرار گیری سینی کشت را بین ۲۰ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد تنظیم کنید. پس از کاشت بذرها بهتر است تا با دست آن‌ها را به آرامی بر روی سطح خاک فشار دهید. سپس با اسپری کردن آب بر روی بذرها، محیط بستر را مرطوب کنید.

برای اینکه رطوبت نایلون حفظ بشود بهتر است از رنگ روشن استفاده کنید. به طور معمول بذرها بین ۵ تا ۱۰ روز دوران جوانه‌زنی خود را شروع می‌کنند. به دلیل سریع‌الرشد بودن این گیاهان بهتر است پس از اینکه به ارتفاع ۶ تا ۸ سانتی‌متری رسیدند، آن‌ها را به گلدان‌هایی با اندازه بزرگتر انتقال دهید. در طول این مدت تا جایی که می‌توانید باید رطوبت خاک را حفظ کنید.

نکته : برای افزایش طول مدت گلدهی بهتر است که گل های پژمرده به شکل منظم از گیاه جدا شوند. همچنین در میانه فصل می توان با کوتاه کردن ساقه هایی که بیش از اندازه بلند شده اند ، رشد ساقه های جانبی را تا حدودی تحریک کرد. این ساقه ها نیز گل تولید می کنند و به دوران گلدهی گیاه افزوده می‌شود.

گل ستاره ای