گل خشک قمیش : راهنمای گل ، نگهداری و خشک کردن
گل خشک قمیش ( Giant reed )
- نام علمی : Arundo donax L
- خانواده : نی ها
- تیره : گندمیان
قمیش گیاهی چند ساله با ساقه های ماشواره ای ایستاده ( گونه ای علف دراز و بزرگ است و نباید آن را با خیزران اشتباه گرفت ). قمیش واژه ای ترکی و به معنای « نی » است که گیاهی است پایا، روینده در تمام نقاط مرطوب، دارای ریزوم متورم و رونده، دارای ساقه ضخیم بدون کرک، گل آذین پانیکول بزرگ، گل ها سبزفام کوچک و ریز. تحقیقات نشان داده که از آن می توان در ساخت خمیر کاغذ بهره گرفت.
این گیاه دارای گل آذین کاکل مانند، مشابه یک دسته فرچه می باشد که شامل گل های بسیار زیاد با ظاهری کُرکدار و پُف کرده ناشی از وجود پُرزهای نرم بر روی بذور بالغ است. هر سنبلچه به طول ۱۸-۱۰ میلی متر و شامل چندین گل است. گلوم به طول ۵ – ۲.۵ میلی متر و گلومل به طول ۷-۵ میلی متر می باشد. لما به شکل رشته ای و دارای پُرزهای نرم که به ریشک ختم می شود.
بیشتر بخوانید : گل خشک پنیرک : راهنمای گل، نگهداری و خشک کردن
گل آذین خوشه ای این علف هرز در ابتدا به رنگ خاکستری متمایل به ارغوانی است ولیکن با بلوغ در جولای تا آگوست به رنگ قهوه ای متمایل به طلایی با ظاهری پُف آلود در می آید. این گیاه به ندرت به تولید بذرهای زیست پذیر می پردازند لذا اصولاً به طریقه ازدیا غیر جنسی یا رویشی با کمک ریزوم ها متکی هستند. بذور نی به شکل باریک و ظریف و به رنگ قهوه ای تیره تولید می گردند که دارای قدرت نامیه بسیار متفاوتی هستند.
گیاه قمیش خاک های حاصلخیز و مرطوب و مکان های سایه – آفتاب را برای رشد ترجیح می دهد. می تواند محدوده ۵.۵ تا ۸.۳ PH را تحمل کند. نسبت به مکان های گرمسیری، نیمه گرمسیری و نواحی گرم و معتدل جهان سازگار شده است. میانگین دمای سالیانه برای رشد این گیاه می تواند بین ۹ درجه سانتیگراد تا ۲۸.۵ درجه سانتیگراد باشد. این گیاه می تواند دماهای منفی ۵ تا منفی ۱۰ درجه سانتیگراد را نیز تحمل کند.
بیشتر بخوانید : گل خشک پامپاس : راهنمای معرفی، نگهداری و خشک کردن
پراکندگی جهانی گیاه قمیش
نواحی مدیترانه ای تا هندوستان، برمه، غرب پاکستان، شمال آفریقا و در بسیار از نقاط دیگر جهان معرفی و کاشته شده.
پراکندگی گیاه قمیش در ایران
در نواحی مختلف استان های گرگان، مازندران، گیلان، خوزستان، یزد، فارس، خراسان به حالت خودروی دیده می شود، اما امروزه به دلیل استفاده از آن به عنوان بادشکن در اغلب استان های از جمله کرمان، سیستان و بلوچستان، تهران، سمنان و اصفهان به صورت کاشته شده مشاهده می شود.
بیشتر بخوانید : گل خشک شوکران : راهنمای گل، نگهداری و خشک کردن
زمان گلدهی گیاه قمیش
گلدهی این گیاه در اواسط تابستان انجام می گیرد.
تکثیر گیاه قمیش
یکی از روش های تکثیر این گیاه از طریق کشت بذرهای آن است. بذرها معمولاً به مدت یک تا سه ماه در دمای ۱۵ درجه سانتیگراد جوانه می زنند. یکی دیگر از روش های تکثیر این گیاه، تقسیم بوته می باشد.
کاربردهای گیاه قمیش
باستان شناسان در مصر باستان فلوت هایی ساخته شده از این گیاه پیدا کرده اند. نام ترکی این گیاه (قمیش) نام یک ساز بادی نیز هست که حاکی از استفاده وسیع از این گیاه در سازهای بادی است. امروزه در سازهای بادی برای قطعه ای که وظیفه تولید صدا را بر عهده دارد نیز این نام استفاده می شود. در سراسر دنیا در گذشته این گیاه برای ساخت چوب پیکان کاربرد داشته است.
گل خشک قمیش علاوه بر کاربرد فراوان در طب سنتی، در ساخت وسایل تزئینی و رزین نیز کاربردهای فراوانی دارد. همین امر موجب شده که طرفداران زیادی در جهان داشته باشد. قیمت مناسب گل خشک قمیش باعث شده که خرید و فروش گل خشک قمیش صادراتی ( خرید گل خشک قمیش ) سود فراوانی را نصیب صادرکنندگان و عمده فروشان گیاهان دارویی کند.
در ادامه برای آشنایی بیشتر با روش های خشک کردن انواع گل ها، مقاله خشک کردن انواع گل طبیعی را مطالعه نمایید.