گل خشک پنیرک: راهنمای گل، نگهداری و خشک کردن آن

گل خشک پنیرک ( Mallow )

پنیرک از گیاهان خزنده و پایا با بلندای ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر ( در برخی شهرهای ایران مثل دزفول ۵۰سانتی متر ) و ساقه‌های ستبر، شاخه شاخه و کرک‌دار و منشعب و رنگ گل‌ها آبی و صورتی و میوه مسطح است. پنیرک، بومی غرب اروپا است؛ اما در بخش‌هایی از مدیترانه و شمال آفریقا هم رشد می‌کند و به بیشتر از کشورهای انگلیسی زبان وارد شده است.

این سرده در ایران ۱۰ گونه گیاه علفی یک‌ساله یا چندساله دارد. این گیاه در اغلب نقاط ایران به ویژه در استان خوزستان و شهرستان اندیمشک و دشت های اطراف آن شهرستان به وفور می‌روید.

پنیرک با نام علمی Malva sylvestris در عربی خبازی نامیده می‌شود. گیاهی است علفی، به ارتفاع تا ۶۰ سانتی‌متر و پایا. به صورت خودرو، در بسیاری از نقاط می‌روید و برای استفاده نیز کشت می‌گردد.

قسمت مورد استفاده پنیرک برگ ها، گل ها، غلاف دانه و ریشه ها می‌باشند و در اکثر نواحی، گل پنیرک مورد استفاده قرار می‌گردد. گونه موجود در ایران به حالت تقریباً خوابیده‌است و حداکثر تا ۴۰ سانتی‌متر مرتفع می‌شود. برگ‌ها دارای حالت دایره‌ای و دندانه دار و گل‌ها، بنفش رنگ و کوچک هستند.

قسمت مورد استفاده پنیرک در ایران، گل‌های بنفش رنگ خشک شده آن می‌باشد. محل رویش گیاه در ایران نواحی البرز، اطراف تهران، شمال ایران، آذربایجان، آستارا، اصفهان، نواحی مرکزی ایران، خراسان، دامغان، سمنان، بهبهان، جنوب ایران، کرمان، بلوچستان و سایر نقاط می‌باشند.

پنیرک در بیشتر خاک ها، از مناطق ساحلی گرفته تا زیستگاه های طبیعی کوهستانی، با بیش ترین تنظیمات مناسب برای این گیاه مقاوم، یافت می شود. گل خشک پنیرک علاوه بر جنبه تزیینی که دارد، در طب سنتی هم کاربردهای فراوانی دارد. قیمت مناسب گل خشک پنیرک باعث شده که خرید و فروش گل خشک پنیرک صادراتی سود فراوانی را نصیب صادرکنندگان و عمده فروشان گل خشک پنیرک کند.

نحوه کاشت و تکثیر گل پنیرک

گیاه دارویی پنیرک به وسیله بذر تکثیر و انتشار می یابد. رویش این گونه گیاه به صورت خودرو و هرز در مکان‌های خشک و آفتابی است. به منظور تکثیر گیاه، در پاییز زمین اصلی را آماده نموده و کشت به طور مستقیم در اواخر اسفند ماه تا اوایل فروردین ماه، در زمین اصلی انجام می شود.

برداشت محصول

• برگ ها در بهار
• گل ها در اواخر بهار
• غلاف دانه در اوایل تابستان
• ریشه ها می توانند هر زمان که به اندازه کافی برای خود بوته گیاه بزرگ باشند، برداشت شوند.