مشخصات گل گلایل:

نام علمی: Gladiolus hybride

نام انگلیسی: Gladiolus

نام خانواده: Iridaceae

گل گلایل از تیره Iridaceae (تیره زنبق‌ها) است و از جنس Gladiolus که در انگلیسی به طور مخفف Glads هم نامیده میشوند. و دارای پیاز است. (در فارسی این نوع پیاز به نام «پداژه» خوانده میشود).
گلایل به عنوان گیاه شاخه بریده از دیرباز در سراسر جهان جاافتاده و مقبول واقع شده‌است. دو نوع عمده از گلایل کشت میشود که نوع استاندارد از یک پیاز یک شاخه با حدود 30 گل (گل آذین: سنبله) تولید میکند و نوع مینیاتور ممکن است از پیاز چند شاخه گلدهنده با طول و تعداد گل کمتر تولید بکند. در آمریکا بیشترین تولید این گیاه در ایالات فلوریدا، کالیفرنیا و میشیگان است و در ایران درشهرهای محلات و دزفول بیشترین مقدار آن کشت میشود.

رقمی از گلایل به عنوان گیاه بومی ایران شناخته میشود با نام Gladiolus persicus که گلایل وحشی خوانده میشود. اغلب گلایلها از نواحی مدیترانه‌ای و اروپا منشاء گرفته‌اند.
تنوع رنگ در گلایل زیاد است و به جز آبی و سبز (واقعی) رنگهای دیگر در گلایلها دیده میشود. (رنگهای آبی و سبز را به وسیله گذاشتن گلایل سفید در محلول رنگ غذایی و آب در گلفروشی ها تولید میکنند.)
علاوه بر گلها که در گل بریده استفاده میشود برگها نیز در گل آرایی به وفور استفاده میشوند.

کاشت در گلدان:
برای کاشت در گلدان پیازها را در گلدانهایی با سایز دهانه 18 تا 20 سانتی متر (و در صورت تمایل بیشتر) و با همین نسبت ارتفاع میتوان کشت کرد. عمق کاشت حدود 5 تا 10 سانتیمتر است.

جنس بستر:
خاک تازه و ضدعفونی شده بسیار مهم است. پس از 2 تا 3 سال کشت و کار باید جنس بستر عوض بشود. pH خاک مناسب 6 تا 6.5 است. بستری که خوب زهکشی بشود و خوب رطوبت اضافه را رد بکند لازم است. چرا که نگه داشتن بیش از حد رطوبت میتواند منجر به پوسیده شدن پیازها و مشکلات با بیماریهای قارچی بشود.
جنس خاک مورد استفاده در مزارع ایران اغلب ترکیب رس و ماسه است و کمتر از کود حیوانی استفاده میشود. ولی در کشت مدرن ترکیب پیتماس و کوکوپیت بهتر است. (از پرلیت به دلیل نگه داشتن رطوبت زیاد کمتر باید استفاده کرد)

آبیاری:
بهتر است آبیاری مرتب باشد. ولی به رطوبت زیاد حساس است. از طرف دیگر خشکی باعث کوتاه ماندن و کج شدن ساقه گلدهنده میشود. تنش خشکی موجب کاهش تعداد گلچه‌ها میشود.

دما:
گلایل در فصل بهار و تابستان در اغلب نقاط ایران از سردسیر تا گرمسیر رشد میکند. دمای پایه برای آن 5 درجه سانتیگراد است. بهترین رشد در 18 تا 25 درجه اتفاق می‌افتد و در دمای زیر 7 یا بالای 30 درجه رشد متوقف میشود.

نور:
نور کم باعث عقیمی میشود. هر چقدر نور کم باشد طول خوشه گل کمتر میشود. نور کم، روزهای کوتاه و دمای پایین شبانه باعث کاهش تعداد جوانه‌های گل شده. روز بلندی باعث تاخیر در گلدهی میشود اما کیفیت گل را افزایش میدهد. طول روز 12 تا 14 ساعت در روز مطلوب است.

 پیش رس کردن:

یکی از خواص جالب گل های پیازی، قابل پیش رس شدن آنهاست بطوری که می توان شرایطی را برای پیاز فراهم کرد تا زودتر از موعد جوانه بزند و گل بدهد. مهندس پوردلان در مورد نحوه پیش رس کردن پیاز می گوید: ابتدا لازم است پیازچه ای که از پیاز اصلی جدا شده است در یک گلدان جداگانه کاشته و به مدت شش تا هفت هفته گوشه باغچه یا باغ قرار داد تا استراحت کند. در این فاصله رطوبت مناسب را برای آن فراهم کنید تا جوانه بزند. پس از آن، گلدان را به گلخانه برده و دمای گلخانه را در حدود ۱۰ درجه سانتی گراد تنظیم کنید. اگر دمای اتاق نیز حدود ۱۰ درجه سانتی گراد باشد و رطوبت گلدان تأمین شود می توان آن را در اتاق نگهداری کرد.

پس از چند روز باید گلدان را نزدیک پنجره برد تا نور بیشتری به آن برسد. در عرض چند هفته شکوفه ها شروع به باز شدن می کنند، در این زمان است که باید گلدان را در محیط روشن، دور از نور مستقیم خورشید و حرارت بخاری و شوفاژ قرار داد و دمای مناسب یعنی ۱۶ تا ۲۱درجه سانتی گراد را برای آن فراهم کرد. گلدان را هر چند روز یک مرتبه باید چرخانید تا نور به همه قسمت های گلدان برسد.

قیمت گل گلایل

قیمت این گل در فصول مختلف متفاوت است و لیکن برای مشاهده قیمت می توانید به بخش ها دسته گل و تاج گل مراجعه نمایید.