گل خشک خارشتر : راهنمای گل، نگهداری و خشک کردن آن

معرفی گل خشک خارشتر ( Camelthorn )

• نام علمی : Alhagi maurorum یا Alhagi persarum
  

  گل خارشتر

• خانواده : FABACEAE – بقولات
• نام های دیگر : camelthorn-bush, Caspian manna, Persian manna plant
• نام‌های فارسی : خاراشتر، خاربز، خرانگبین، خارانگبین، تَرانگبین (عسلِ تَر)، خرانگوی، تُرنجبین
• بومی منطقه : روسیه، جنوب آفریقا، غرب ایالات متحده، آسیا
• زیستگاه : مزارع، باغات، دیم زارها، مناطق مسکونی، فرودگاه ها و جاده ها به ویژه در مناطق گرم و خشک
• تکثیر گیاه خارشتر : از طریق بذر و قلمه زنی
• فصل گلدهی : بهار
• فصل بذر دهی : تابستان
• فصل خشک شدن اندام رویشی : پاییز
• فصل رویش مجدد : زمستان

مشخصات گیاه خارشتر

خارشتر گیاهی با خواص دارویی از خانواده بقولات یا باقلائیان ( Fabaceae ) است که به‌دلیل خواص درمانی فراوان خود، در تمام جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گیاه خارشتر، یک درختچه کوچک و خاردار است که شاخه‌های آن به‌طور پیچیده‌ای منشعب شده و قد آن به‌طور کلی به یک متر می‌رسد. خارشتر ریشه‌هایی دارد که ممکن است به عمق ۵ الی ۷ متر در زمین نفوذ کنند. همچنین ساقه‌های زیرزمینی در ساختمان ریشه خارشتر وجود دارند که ممکن است بیش از ۲ متر عمق داشته باشند و گسترش جانبی آن‌ها نیز بیش از ۸ متر باشد.

ساقه‌های سبز گیاه خارشتر دارای خارهای سبزی به طول ۲ الی ۴ سانتی متر با نوک زرد هستند. برگ‌های خارشتر به‌صورت متناوب، ساده، کامل، بیضوی (برای تخم‌ریزی) و به طول ۷ الی ۲۰ میلی متر با دمبرگ‌های کوتاه به طول ۱ الی ۲ میلی متر می‌رویند. سطح فوقانی برگ‌ها به رنگ سبز یا زرد و سطح زیرین آن‌ها به رنگ مایل به آبی و کمی پرزدار است.

گل‌های گیاه خارشتر به رنگ صورتی تا قهوه‌ای مایل به قرمز، به طول تقریبی ۱۰ میلی متر با یک پایه کوتاه و باریک می‌رویند. تعداد گل‌های هر ساقه از ۱ تا ۶ گل که بستگی به خارهای کناری آن دارد، متغیر است. میوه آن نیز یک غلاف کوچک به طول ۲۰ الی ۳۰ میلی متر، به رنگ کدر و قهوه‌ای مایل به قرمز است که بین دانه‌ها جمع شده است و غلاف‌های آن از بین نمی‌روند. به‌طورکلی، ریخت شناسی گیاه خارشتر بسته به شرایط محیطی متغیر است.

بیشتر بخوانید : گل خشک شقاقل آبی : راهنمای معرفی، نگهداری و تکثیر آن

گیاه خارشتر در چه اقلیمی رشد می کند

گیاه خارشتر عموماً بومی روسیه، جنوب آفریقا، آسیای غربی و مناطق مدیترانه‌ای است و در شرایط محیطی بسیار متنوعی از جمله مرطوب و خشک رشد می‌کند و مقاومت بالایی نسبت به سرما  و شوری دارد. عمر گیاه خارشتر، چند ساله بوده و در انواع خاک‌ها حتی نمک‌زارها می‌روید.

خارشتر همچنین در بیابان‌های کشورهای ایران، عربستان، هند، پاکستان و سوریه و در نواحی مختلف ایران از جمله بلوستان، خوزستان، سمنان، کرمانشاه، بجنورد، اهواز، شیراز، بندرعباس، قشم و خراسان به‌شکل خودرو پراکنده شده است.

گونه‌های مختلف خارشتر

برخی از گونه‌های مختلف خارشتر عبارتند از :

• maurorum
• camelorum
• persarum
• pseudoalhagi
• kirgisorum

گل خشک خارشتر

این گونه‌ها دارای ویژگی‌های زیست پزشکی قابل توجهی هستند که می‌توانند در مصارف بالینی، مورد بهره‌برداری قرار گیرند.

گیاه خارشتر یکی از اجناس صادراتی ایران است و فرصت بسیار خوبی برای تجار ایرانی فراهم کرده است تا با صادرات گل خشک خارشتر برای کشور ارز آوری فراوانی به ارمغان آورند.

هر دو‌ نوع محصول گیاه خارشتر چه به صورت گیاه دارویی و چه به صورت گل خشک ( قابل استفاده در تزئینات و گل آرایی دکوراسیون داخلی ) قابلیت صادرات دارند چرا که هر کدام مشتری خاص خود را دارند.

صادرات گل خشک خارشتر فرصت بسیار مناسبی را برای عمده فروشان و صادرکنندگان گل خشک خارشتر و سایر گیاهان دارویی فراهم آورده است تا از این طریق بتوانند به سود قابل توجهی دست یابند.

شرایط مورد نیاز برای پرورش خارشتر

• خاک

گیاه خارشتر از دسته گیاهان مقاوم به سرما می باشد که اغلب در بافت های شنی سبک تا بافت لومی متوسط همراه با زهکشی ایده آل خاک رشد خواهد کرد. همچنین این گیاه خاک های اسیدی را نیز ترجیح می دهد و قادر است در خاک های خنثی و قلیایی نیز به خوبی رشد کند.

• نور و دما

گیاه خارشتر در محیط سایه به هیچ وجه رشد نخواهد کرد و به صراحت می توان گفت که نور را ترجیح می دهد و به عنوان گیاهی نور پسند شناخته شده است. همچنین در مورد دمای ایده آل برای کاشت گیاه خارشتر می توان گفت که بازه دمایی ۲۰ درجه سانتی گراد برای آن کافی است و در اگر در فضایی با دمای کمتر قرار بگیرد به سرعت پژمرده خواهد شد.

• آبیاری

از آنجایی که خارشتر گیاهی مقاوم به سرما است و دارای ریشه هایی عمیق می باشد نیاز به آبیاری کمی خواهد داشت و اغلب توصیه می شود در فاصله دو آبیاری اجازه دهید سطح بستر کامل خشک شود و سپس اقدام به آبیاری نمایید.

بیشتر بخوانید : گل خشک شکرتیغال : راهنمای معرفی، نگهداری و تکثیر آن

دستورالعمل کشت گیاه خارشتر

• کاشت

گیاه خارشتر تقریبا در تمام نقاط کشور و در تمام خاک‎ها رشد و نمو دارد. خارشتر از طریق ریشه و بذر تکثیر می‌گردد ولی معمولا در مزارع تکثیر آن از طریق رویشی صورت می‌گرد. زیرا گیاهچه‌های حاصل از بذر در مراحل اولیه رشد، ضعیف هستند.

نشاءهای تولید شده را باید از اول تا پایان اسفند ماه به مزرعه منتقل نمود و به فاصله 50 در 50 کشت نمود. در صورت کاشت مستقیم بذر، مقدار بذر در حدود 10-12 کیلوگرم در هکتار توصیه شده است و فاصله کاشت بین ردیف 40 سانتیمتر و روی ردیف 20 سانتیمتر در نظر گرفته می‌شود.

• داشت

در مناطقی که سطح تبخیر بالا است ( بالاتر از 300 میلی متر در سال ) و در صورتی که میزان بارندگی‌های سالیانه بسیار کم است ( کمتر از 400 میلی متر در سال )، یک یا دو مرتبه آبیاری می‌تواند صورت گیرد اما این گیاه عموما به صورت خودرو در بیابان‌ها می‌روید و نیاز آبی بسیار کمی دارد.

• برداشت

روش برداشت و نگهداری علوفه خارشتر به این صورت است که در زمان گلدهی و میوه دهی، توسط ابزار دستی (بیل و تیشه) و حتی دستگاه‌های دروگر، جمع آوری و پس از هوادهی و خشک شدن، خرمن نموده و خرمنکوب شده و جهت تغذیه زمستانه دام نگهداری می‌شود. در زمستان پس از مرطوب نمودن و مخلوط کردن با سایر اجزای خوراک در تغذیه دام به مصرف می‌رسد.

بهترین زمان تولید و برداشت علوفه خارشتر زمان گلدهی و باردهی خارشتر است. پس از سه شاخه شدن خارشتر امکان درو با موور وجود دارد. تعداد تولید آن در سال دو بار با عملکرد هفت تن علوفه خشک یا 25 تن علوفه‎تر است که پس از برداشت می‌بایستی در محل آفتاب سایه نگهداری و سپس نسبت به سیلو کردن آن اقدام کرد.

روش های تکثیر گیاه خارشتر

معمولا کاشت و تکثیر گیاه خارشتر از طریق بذر و قلمه زنی صورت می گیرد.

سایت گلفروشی رضوان ارائه دهنده انواع تاج گل های ترحیم، سبد گل و دسته گل می باشد. جهت مشاهده نمونه کارها روی هر بخش کلیک کنید.